Kaybettiğimde değil, vazgeçtiğimde yenileceğimi çok iyi biliyorum. Eğer benimse benim olandan vazgeçme gibi bir niyetim yok! Ben ilk defa böyle bir şey yapıyorum çünkü biliyorum bir şey yapmam için onu sevmem, sevmem içinse ona delicesine inanmalıyım...Biraz başına buyruk biraz da deliyim farkındayım ama sende aynısı olmasan saatlerce oturup o zamanı geçiremeyiz.Yani sendekiler bendekilerle bizden önce anlaşmış aslında...Biz böyleyiz, değiştirmek istediğimizi de hiç sanmıyorum...Ben sendeki beyaz, sen bendeki siyah...
Önce konuşmaktan korktum, sonra sevmekten şimdi ise kaybetmekten korkuyorum! Hemde çok...
Seni seviyorum çünkü sana ihtiyacım var değil, sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum ve hep sevebilirim...Sen hiç ben olmasan bile, beni bir parça sevmesen bile...
........
Haklıydı... Sebepsiz yere, sırf konuşamadığım için kapıyı çarpıp inmiştim arabadan, arkamdan 'buraya gel' bağırmalarına aldırış etmeden...Pişmanlık ondaki inatla birleşince aptal bir hal aldı, napıcamı bilmiodum sadece yazdım.Gururumun uykuya dalmasını bekledim ve yazdım... Sonuç mu ? Tabii ki gönderilemeyen bi not parçası olarak diğerlerinin arasına katıldı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder